Uşaqların əsəbləşməsi nadir deyil. Təxminən iki yaşdan başlayır və uşağın ehtiyac duyduğu şeyləri əldə etmək üçün insanlarla ünsiyyət qurma yollarını axtarmasının nəticəsidir. Ümumiyyətlə, bir uşağın davranışındakı isteriya dörd yaşına qədər yox olur, lakin bəzən özünü sonrakı yaşlarda göstərir. Bununla məşğul olmaq üçün ardıcıl hərəkət etməlisiniz.
Özünüzü qoruyun
Valideynlərin edə biləcəyi ən böyük səhv, uşağın qəzəbinə öz tənqidləri ilə cavab verməkdir. Uşaq üzərində sakitləşdirici təsir göstərməlisiniz, əgər özünüzü idarə edə bilmirsinizsə, uşağınızdan rahatlıq gözləməyin mənası yoxdur. Övladınız hiddətlənəndə sakitləşin, onu dinləyin və qərar vermədən əvvəl bir neçə dəfə nəfəs alın.
İsterikanın səbəbi
Əksər hallarda, valideynlər uşağın qəzəblənməsinin məqsədinə çatmaq cəhdi olduğuna inanırlar. Lakin bu həmişə belə deyil, isteriyanın səbəbi, məsələn, lazımi diqqət çatışmazlığı və ya fiziki xəstəliklər ola bilər (həzm problemləri, qan şəkərinin az olması və s.). Yuxu çatışmazlığı və qidalanma da isterik davranışın səbəbi ola bilər. Tantrumla mübarizəyə başlamazdan əvvəl onun dəqiq səbəbini müəyyənləşdirin.
Uşağınıza bir seçim verin
Övladınız bir şey tələb edən qudurğanlıqla qarşılaşırsa, ona sadəcə "yox" deməyə ehtiyac yoxdur. Bunun əvəzinə ona bir seçim verin, məsələn, çox vaxt konfet yeyirsə və hər zaman ondan soruşursa, onu ya masada yeyəcəyini, ya da cəzalandırılacağını söyləyin. Düzgün seçim etsə, həmişə onu tərifləyin. Seçim uşağa hərəkətlərinin nəticələrini görməyə kömək edir.
Bu yanaşma tez-tez 2-4 yaşlı uşaqlar ilə nəticələr verir və yaşlı uşaqlar ilə yaxşı işləmir. Uşağınıza öz davranışlarını seçməyi öyrətməyə nə qədər tez başlasanız, bir o qədər yaxşıdır.
Adekvat cavab
Əsəblərin səbəblərindən asılı olaraq, buna uyğun hərəkət etmək lazımdır. Körpə yuxulu və ya acdırsa, qidalandırın və mümkün qədər tez yatağa qoyun. Bir şeydən qorxursa, onu sakitləşdirməyə çalış. Bir uşaq onunla oynamağı xahiş edirsə, ondan imtina etməyin, bu ona kifayət qədər diqqət yetirmədiyinizi göstərir. Ancaq isteriya bir şıltaqlığın nəticəsidirsə, heç bir halda uşağa təslim olmayın, əks halda onda yalnız bu yolla nail olmaq üçün bir vərdiş inkişaf etdirəcəksiniz. Onunla yalnız sakitləşəndə danışacağınızı bildirin. Yalnız bundan sonra onunla problemlərini müzakirə etməyə başlayın.
Övladınızı yaxşı davranışa görə mükafatlandırmaqla məhdudlaşa bilməzsiniz. Pis davranışın mütləq cəzalandırılacağını hiss etməli və bilməlidir.
Mübahisə etməyin
Uşağınız şiddətli narazılığını göstərməyə davam edərsə və qəzəblənməyə davam edərsə, heç vaxt uşağınızla mübahisə etməyin. Bunun əvəzinə ona duyğularını təsvir edən sözlər söyləyin. Məsələn: "Bu gün yorğun olmalısan" və ya "Səndə olmadığına görə çox üzülməlisən." Bu cür sözlər ona başa düşdüyünüzü və ona rəğbət bəslədiyinizi göstərəcək və gələcəkdə düşüncələrini dilə gətirməsinə kömək edəcəkdir.
Onunla davranışı barədə danış
Bir uşağa tənqid zamanı davranışı barədə danışmaq faydasızdır. Bu söhbəti sonraya buraxın, amma onunla danışdığınızdan əmin olun. Niyə belə davrandığını ondan öyrənməyə çalışın, ancaq ona təzyiq göstərməyin, uşaq onsuz da onu sevdiyinizi hiss etməlidir.
