Uşağın davamlı neqativliyi ilə qarşılaşan bir çox valideyn, sadəcə səlahiyyətlərinə təzyiq göstərir və uşağı bir şey etməyə məcbur edir. Ancaq məsələni uşaqlıq isteriyasına gətirməmək üçün, onunla razılaşmaq, ehtiyaclarını başa düşmək və körpənin fəaliyyətini düzgün istiqamətə yönəltmək üçün yollar var.
Təlimat
Addım 1
Birbaşa qadağalardan çəkinin. Şüuraltımız o qədər düzülmüşdür ki, “deyil” hissəciklərini qəbul etmir. Uşaq istisna deyil. “Toxunma” dedikdə körpə “toxunma” nı eşidir və qadağan etdiyi işi görür. Valideynlər üçün bir tövsiyə olaraq, psixoloqlar daha çox qadağalarla deyil, mümkün bir alternativin göstəricisi ilə danışmağı məsləhət görürlər. Körpəni davamlı dartmaq əvəzinə, fəaliyyətinə yönəldilməlidir: "çəkin, ancaq yalnız albomda", "gölməçələrin arasından keçin, ancaq botlarda" və s. İmkan verməməkdən daha tez-tez imkan vermək üçün fürsət axtarın.
Addım 2
Körpənizdən hərəkət etməyi dayandırmasını istəməyin. Kiçik bir uşağın dayanması, etdiyini dayandırması, valideyn təkid etsə də son dərəcə çətindir. Tərbiyə prosesində kiçik məxluqun fəaliyyətini icazə verilən kanala yönləndirmək daha yaxşıdır. Körpə hər şeyi ağzına çəkərsə, ona etibarlı bir şəkildə çeynənə biləcək bir şey verin; oyuncaqları qırırsa, masanın üstünə çırpırsa, ona bir uşaq çəkicini ver və onları kifayət qədər döyməyinə icazə ver. Psixoloqlar, valideynlərə uşağa icazə verilən şərtlərdə davranmağa davam etməsi üçün onu öyrətmələrini tövsiyə edirlər.
Addım 3
Tək bir hərəkət yolu deyil, alternativ təklif edin. Uşağın iradəsinin formalaşdığı dövrlərdə onun fikrini müdafiə etməsi vacibdir. Neqativizm, körpənin hər şeydən imtina etməsi, valideynlərə çox problem verir. Uşağın "yox" u ilə qarşılaşmamaq və uşaqla asanlıqla bir razılığa gəlməmək üçün psixoloqlar valideynlərə bir seçim təklif etmələrini tövsiyə edirlər: "Bir köynək və ya bir turtka geyəcəksiniz?" Ondan geyinmək istədiyini soruşmursan. Gəzmək üçün bir paltar forması seçərək körpə avtomatik olaraq çölə çıxma faktı ilə razılaşır. Sualın bu tərtibatı ilə, valideyninin qəzəbinə səbəb olmadığı yerdə "mən" ini müdafiə etmə qabiliyyətinə sahibdir.
Addım 4
Müsbət nəticə ilə danışıqlar aparın. Valideynlər övladından bir şey istədikdə, etirazlarla qarşılaşırlar, çünki uşaq doğrudan da rutin hərəkətlər etmək istəmir, onlardan heç bir məna görmür. Görülən işin nəticəsini ana vəli özü göstərə bilər. Masadan çıxarsanız, çəkmək üçün oturmaq rahatdır; pijamanıza tez keçsəniz, yatmazdan əvvəl oxumaq və danışmaq üçün daha çox vaxtınız olacaq və s.
Addım 5
Uşağınızla eyni səviyyədə danışın. Uşaq fiziki olaraq hər zaman böyüklərdən daha aşağı, baxışları daim başqalarının ayaqlarına dayanır. Boyların fərqinə görə valideynlərin özləri öz nüfuzlarını daha çox hiss edirlər, fiziki cəhətdən daha yüksək mövqeləri onları mənəvi cəhətdən daha güclü edir. Ancaq uşaqla razılaşmaq lazım olduqda, onun gözlərinə baxmaq üçün onunla eyni səviyyədə olmaq daha yaxşıdır. Bunu etmək üçün ya uşağınız böyüyənə qədər özünüz oturmalısınız, ya da onu qucağınıza götürməlisiniz. Bu mövqedə siz və uşaq məcburi deyil, bərabər bir münasibət hiss edəcəksiniz və danışıqlar aparmaq çox asan olacaq. Göz təması qurmaq da istənməyən bir hərəkəti dayandırmağa kömək edir, çünki işi ilə məşğul olan bir uşaq sadəcə sözləri heç eşitmir.
Addım 6
Yanında oturun, əksinə deyil. Üz-üzə vəziyyətlər çox vaxt şüuraltı olaraq qarşıdurma kimi qəbul edilir. Qarşıdurmadan qaçmaq üçün valideynlərin əksinə deyil, uşağın yanında oturması daha sərfəlidir. Psixoloji olaraq, bu, gərginliyi və müqavimət göstərmək istəyini aradan qaldırır, uşaqla dinc yolla bir razılığa gəlmək ehtimalı daha yüksəkdir. Körpənizlə mübahisəyə başladığınızı hiss etməyiniz halında, göz təmasını pozmaq və yanında oturmaq ən yaxşı mövqe olacaq və dialoqu asanlaşdıracaqdır.
Addım 7
Oyunda iştirak edin. Yuxarıda qeyd edildiyi kimi, körpələrin maraqlı bir oyunu dayandırması və ya dayandırması çox çətindir. Uşağınızın başına gələnləri daha yaxşı başa düşmək üçün bəzən onun oyununa daxil olmağınız faydalıdır. Bir şey tələb etməyin, ancaq yanında oturun, nə etdiyini, necə etdiyini soruşun. Psixoloqların tövsiyə etdiyi kimi, "ruhun üstündə durmaq" əvəzinə, uşağa qoşulmaq və onu azaltmağa kömək etmək daha yaxşıdır.