Əsasən səssiz uşaqlar görünə biləcəyi kimi zəif deyil, dəmir iradə və inadkarlıqla çox güclü bir xarakterə sahibdirlər. Xalqın ağzını açmamaq üçün hansı uşaqcasına özünü idarə etmə və xarakterə sahib olmağın lazım olduğunu düşün. Bütün bunlarla birlikdə səssizlər çox diqqətli və digər uşaqlardan daha çox başa düşürlər.
İnsanlara vurğu sükutunun yaralı qürurdan qaynaqlandığı hallar var. Məsələn, uşaq bəzi hərfləri və ya kəkələləri tələffüz etmir. Eyni zamanda yüksək bir zəkaya sahibdirsə, bunun çox travmatik bir vəziyyət olduğu ortaya çıxır və körpə səhv danışmaqdan və ya bütün uşaqlar kimi olmamaqdansa susmağa üstünlük verir.
Ancaq daha çox vaxt uşağın mutizm üçün obyektiv səbəbləri yoxdur (buna danışmaq istəməməsi deyilir). Körpə normal danışa bilər, dünyanı adekvat qavrayır. O zaman biz onsuz da atusmadan (özündə tam batma xəstəliyi), nə də zehni gerilikdən, nə də psixoloji travmadan danışırıq. Bu çox güman ki, liderlik üçün patoloji bir istəkdir. Uşaq hökmranlıq etmək və əmr etmək istəyir, lakin gücünü qiymətləndirərək yalnız ailəsinə sahib olduğunu başa düşür. Digər yetkinlər tez-tez artan diqqət göstərsələr də: kimsə danışmağa çalışır, kimsə sadəcə kədərlənir.
Uşaq davamlı susursa, ana ilə əlaqəsinə də diqqət yetirməlisiniz, çünki o daim körpənin yanında olmalıdır, əks halda uşaq dünya ilə birbaşa əlaqəsini itirir. Bu, bir tərəfdən ananın həyatını çətinləşdirir, onu şəxsi məkanından azad edir, digər tərəfdən ananın ehtiyac və əvəzolunmazlıq hissi ilə kifayətlənir. Bu səbəbdən anaların ikitərəfli bağımlılıqla mübarizə aparmaları lazımdır, bunsuz uşaqların mutizmi ilə praktik olaraq heç bir şans yoxdur.
Bundan sonra başqa bir səy göstərməlisiniz - uşaqla münasibətinizi bərpa etmək. Ona yalnız sözlə deyil, həm də əməldə müstəqillik verin. Bunu etmək üçün körpəni, məqsədlərinə can atarkən, kənar şəxslərə bir neçə kəlmə demək məcburiyyətində qaldıqda, incə bir şəkildə ümidsiz bir vəziyyətdə qoya bilərsiniz. Məsələn, heç bir şey almayın, pul vermək və konfet və ya dondurma üçün bir tövləyə göndərmək daha yaxşıdır. Yalnız inandırma! İstəmirsə, şirniyyatsız qalacaq. Belə vəziyyətlərin hər gün yaradılmasına ehtiyac var.
Əlbətdə ki, bir yerdə bir söz deməyən sağlam düşüncəli böyüklərlə rastlaşmaq çətindir. Vaxt keçdikcə bu mutizm yox olur, lakin mutist insanlarla ünsiyyət qurmaq üçün yetişənə qədər insan psixikası düzəlməz şəkildə pozulur.
