Bir tanışımız və ya köhnə bir dostumuz, sevdiyimiz, valideyn və ya övladımızla görüşəndə tez-tez qucaqlaşırıq. Qucaqlar sevincinizi, sevginizi, dəstəyinizi və empatiyanızı ifadə etməyin bir yoludur. Düzgün qucaqlaşmaq lazımdır ki, insan ona hansı duyğuları çatdırmaq istədiyinizi dəqiq başa düşsün.
Qucaqlaşma insanlar arasındakı yaxınlığı və təmasları vurğulayır. Qucaqlaşma zamanı bir insan həmişə digərinə üstünlük verir və bu narahatlığa səbəb ola bilər. Çox vaxt boyu kiçik olan insanlar narahatlıq hiss edirlər. Uzun boylu bir insanın daha qısa boylu bir insanı qucaqlaması üçün gözlərinin təxminən eyni səviyyədə olması üçün bir az əyilməlidir. Beləliklə, daha hündür bir insan başqasına qarşı nəzakətli münasibətini göstərəcəkdir.
Övladınızı qucaqlamaq istəyirsinizsə, o zaman çömbəlməyiniz lazımdır. Uşaqlar uzun boylu bir insan tərəfindən qorxuya düşə bilər və bu cür qucaqlaşmalar onları qorxutub yabancılaşdıra bilər.
Bir insanı qucaqladıqdan sonra, qollarınızı açmalı, bir az arxaya əyilməli və insanın gözlərinə baxmalı, gülümsəməlisiniz. Ancaq belə bir baxışı uzun müddət saxlamayın, bir neçə saniyə kifayətdir.
Bir baxışdan psixoloqlar başqa bir insana qarşı hisslərinizi göstərməyi məsləhət görürlər. Qucağınızla “təşəkkür edirəm” demək istəyirsinizsə, o zaman gözlərə baxaraq başınızda “təşəkkür edirəm” deyin. Bu zaman bütün hissləriniz gözlərinizdə və üzünüzdə görünəcək və sonra insan doğru siqnalı alacaq və qucaqlaşmalarınızın səmimi və gerçək olduğunu başa düşəcəkdir.
Bu, doğru qucaqlaşmanın olduqca sadə sənətidir.
